خواهر محترم نظر شما متین،بنده معتقدم هیچ انسانی کامل و بدون نقص نیست، غیر از خاتم پیامبران حضرت رسول اکرم(ص)و اهل بیت (ع)،بنده نمیگم که اگر حاج آقا شاکرنژاد با این مثلا مقام تلاوت میکردند بهتر بود،بلکه میگم ایشان آنقدر با مستمعین نشست و برخاست کردند و تجربه دارند ،که خودشان دیگر میدانند با کدام مقام در تلاوتشان میتوانند آن تأثیر لازم را در مستمعین ایجاد نمایند.در ضمن این را هم باید بدانیم که اسلام،دین تعادل و توازن است،و وقتی صحبت از بیم و امید میشود،بدین منظور نیست که،این دو مهم ،هر یک بر دیگری،همواره تقدم یا تأخر دارد.بلکه همچون دو کفه ی ترازو هستند که بسته به شرایط و مصالح زمان خود ،یکی بر دیگری ترجیح داده میشود،اما این همیشه ثابت نیست و تعادل حرف اول را میزند،تا انسان دچار حزن و شادی بیش از حد تعادل اسلامی نگردد....
این که استاد امیر النغم هستند هیچ شکی نیست ولی اینو باید بدانیم که دین ما اول دین بشارت و مهربانی است نه انذار و ترسوندن مردم از مرگ اول بشارت و بعد انذار ددر ضمن در این ایه به رسول دستور داده میشه پس این جا باید با صلابت خونده بشه در ادامه هم خدا میگه دینتون رو کامل کردم و نعمتم را تمام ساختم که این به نظرم بشارت است و نبایدغمگین خونده بشه مثلا با دستگاه نهاوند خونده بشه خوبه البته این فقط نظر منه
سلام علیکم،بنده با نظر شما موافق نیستم، این که لحن انتخابی ایشان برای آیات مربوطه دارای اشکال است را ،نمیپذیرم.چرا که تک تک کلمات و آیات مبارک قرآن ،در بیم و بشارتشان لازم و ملزوم هم اند و دو جزء جدایی ناپذیر.یعنی در عین زندگی بخش بودنشان، بیم از مرگ نیز میدهند،سخن بسیار است که در اینجا نمیگنجد،پس اگر قاری لحنی برگزیند که انسان با آن بیشتر به یاد قیامت و مرگ توام با زندگی و امید بیفتد موثرتر و کارایی اش در جهت عمل به دستورات انسان ساز قرآن بیشتر خواهد بود...